Doopsgezinden behoren tot één van de oudste evangelische bewegingen binnen de christelijke geloofswereld. De eerste dopers verschenen in Enkhuizen reeds in de jaren zestig van de 16e eeuw, dankzij zendelingenwerk van Lennaert Bouwens (1515-1582) die daar naar verluidt 36 volwassenen doopte. Er ontstonden drie kleine gemeenten met elk hun eigen atmosfeer, de een wat strenger in de leer dan de andere. Een aantal kwam aanvankelijk samen aan ’t Zand nr. 11-13; het gebouwtje, opgetrokken uit boerengeeltjes, is nu rijksmonument en staat nog altijd op de lijst als Vermaning (buiten gebruik). “Leer” staat bij de dopers nog altijd niet voor “artikelen des geloofs”, maar voor “leven in navolging”. Geen dogmatiek, maar ethiek. Geen kader dat ons de regel voorschrijft, maar een gemeente op weg naar een rechtvaardiger wereld. Predikanten zijn vooreerst leraar en reisgenoot – geen moraalridders. De Wet van Mozes, de profetie van Israël en de vervulling van die wet in Christus, daar hebben we genoeg aan. Al bijna 500 jaar.
In 1792 werd het tijd om die drie kleine gemeenten samen te voegen tot de Verenigde Doopsgezinde Gemeente Enkhuizen, en werd het kerkgebouw van de Jansenisten aan het Venedie aangekocht. Na de sloop van dat gebouw in 1891, werd in 1892 de Vermaning aan het Venedie gebouwd naar ontwerp van architect Van der Meulen, naar voorbeeld van de drie jaar eerder gebouwde Vermaning in Vlissingen.
Een schat aan informatie over de dopers in binnen- en buitenland, is te vinden op de website van de Mennonite Encyclopedia: https://gameo.org/index.php?title=Welcome_to_gameo (Engels)